Podróż wczoraj i dzisiaj

źródło: Archiwum autora

Po Syberii podróżowało się kiedyś zaprzęgiem reniferów

źródło: Archiwum autora

W 1987 r. Angkor odwiedziło mniej niż tysiąc turystów, 20 lat później milion, a w ubiegłym roku prawie 2,5 mln

40 lat temu do Ameryki Łacińskiej płynąłem frachtowcem cały miesiąc. Dzisiaj zjadam śniadanie w Warszawie, obiad w Madrycie, kolację w Buenos Aires, a spać idę w Montevideo – pisze znany podróżnik, odkrywca źródła Amazonki i członek Królewskiego Towarzystwa Geograficznego w Londynie.

Głośny film „2001: Odyseja kosmiczna" Stanleya Kubricka oprócz symbolicznej podróży w przyszłość pokazuje przesuwającą się wraz z upływem czasu granicę efektywności człowieka. Ale przede wszystkim mityczną peregrynację w dobie technologicznej czy nawet dużo dalej. Tak jak dla Ulissesa istniały niegdyś Słupy Herkulesa, tak dla człowieka jutra istnieje symbolizujący ludzką drogę, tajemniczy czarny monolit na innej planecie. Podróż zawsze była nierozłączną częścią życia ludzkiego, potrzebą poznawania i odkrywania. Człowiek był już na Księżycu, teraz przygotowuje się do lotu na Marsa. Z siedmiu miliardów ludzi żyjących na świecie statystycznie co siódmy przekracza granice państwa.

Napisał do mnie pewien student z Radomia: „Jak ja panu zazdroszczę! Pana podróżnicza kariera przypadła na dobre czasy". Jako reporter-podróżnik pół życia spędziłem w drodze. Czasami gubię się, myśląc o tym, jak drastycznie zmieniało się oblicze podróży na przestrzeni moich czasów. Czym różni się ona w porównaniu z latami 80. ubiegłego wieku? Rozbieżność jest kolosalna, a granica niezrównana. Przede wszystkim kamieniem milowym był postęp technologiczny. Komputer wstrząsnął naszym życiem, a internet dokonał nieprawdopodobnej rewolucji, pozwalając robić rzeczy, które kiedyś były absolutnie nie do...